Linschoten deelt Woerden gevoelige tik uit

Twee tegenstanders van formaat die strijden om de eerste periodetitel op visite binnen 4 dagen. Voorwaar geen sinecure! En dat ook nog eens zonder publiek.

Enkele dapperen hadden zich gepositioneerd achter de sloot die het terrein afsluit en beschikten zelfs over enkele fakkels. Alles op Linschotense maat zogezegd. Functionarissen van allerhande kaliber completeerden de publieke belangstelling. De Woerdenaren begonnen van meet af aan de aan Linschoten toebedeelde speelhelft als hun arbeidsterrein te beschouwen en met combinatievoetbal het doel van Paling te zoeken. Een overdaad aan aanvallers zonden zij echter niet naar het front, bevreesd als zij al snel waren voor de tegenstoten van Linschoten, waarvoor zowel De Vormer als Da Cruz tekenden, en die opgezet werden door de passes van Mooij en de rushes van Van Kouwen. Uit een voorzet van deze laatste veranderde de Woerdense goalie de bal net zodanig dat het leder over de ingekomen Da Cruz vloog. Een mogelijkheid van De Vormer na een actie van de Linschoter aanvoerder leed eveneens schipbreuk. Inmiddels was verdediger Luuk den Boer geblesseerd geraakt. Hij zou na 20 minuten worden vervangen door Gerard Hoogendoorn.

Niet doeltreffend
Die werd de eerste routinier die acte de préséance gaf op deze middag. Ook Ben Borst en Van Eijk zouden noodgedwongen in de ploeg worden gebracht. De gecreëerde kansen maakten de thuisploeg zichtbaar brutaler. Da Cruz raakte het zijnet en Van Kouwens inzet oogde gevaarvol. Rond het half uur lieten beide doellieden blijken goed bij de les te zijn en was de conclusie dat het aanvalsspel van de Woerdenaren niet verontrustend was gerechtvaardigd. Tussen een paar hoekschoppen van Woerden door, was de grootste mogelijkheid om te scoren nog voor Sam da Cruz. Die koos echter voor een inzet achter het standbeen langs waar een droge knal een betere optie leek. De actie van De Vormer leverde hierdoor niets op. De verlichting brandde al een half uur toen het rustsignaal weerklonk.

Penalty en doelpunt aan overkant
Benjamin Borst kwam uit de kleedkamer in plaats van Isa Kurt en Tom Mooij raakte al heel snel geblesseerd. Tot aan de 49e minuut hield Linschoten stand. Toen hief Jeroen Lievense bij een verdedigende actie het been zo hoog dat hij zijn opponent in het aangezicht raakte. De terecht toegekende penalty leek een achterstand in te luiden. Woerdenaar Sven van Lunteren plaatste zich achter de bal en twintig seconden later was het niet 0-1 maar 1-0. Maikel Paling namelijk haalde de bal uit de benedenhoek en drie balcontacten later lag de bal aan de overzijde achter de doelman van de gasten. Het was Ben Borst die de bal in de rechterbovenhoek had gedeponeerd. Een onverwachte wending. Bij Woerden kwam de klap behoorlijk aan. Zij zochten de aanval, maar moesten gedogen dat het de thuisploeg was die zich de betere mogelijkheden wist te verschaffen. Zo had Sam da Cruz nog voor het uur de wedstrijd enigszins op slot moeten gooien en gleed Jodi de Vormer na 64 minuten door het strafschopgebied zonder de voorzet van Da Cruz te raken. De Woerdenaren zochten het heiligdom van Paling steevast te hoog. In de 71e minuut kwamen zij echter wel langszij en daarbij kregen zij de medewerking van doelman Paling die zich verslikte in een verre voorzet van Yassine; 1-1. Het kan verkeren.

Alle wissels opgebruikt
Met de periodetitel nog in het vizier deden de Woerdenaren hierna nog verwoede pogingen de volle buit binnen te halen. De defensie van VVL met Rueben Keereweer aan het hoofd stond echter -zij het op het tandvlees- pal. Waar mogelijk deden de gastheren geen afstand van hun favoriete speelwijze en een sliding van De Vormer naar een pass van De Cruz kreeg in de 80e minuut het predicaat ‘net niet’. Jelle Baars verscheen nog in het veld voor de geblesseerde Mooij en in de slotminuten maakte Vincent van Eijk de reservebank leeg om Alex Oskam rust te gunnen. De slotfase kende veel lawaai, spanning en ook publiek dat zeker wist dat het ‘tijd’ was. Klokkijken is gekoppeld aan de stand op het scorebord. Zoveel is wel zeker.

Geschreven door Gerard van Hooff (De IJsselbode)